Συχνά πυκνά, για την ιστοσελίδα μας, επιλέγουμε είτε να αλλάξουμε hosting πάροχο, είτε να μην έχουμε διαλέξει domain name, αλλά να θέλουμε να δούμε πως εμφανίζετε η σελίδα μας, από τον server του νέου παρόχου.
To hostfile αρχείο, μας δίνει την λύση, χωρίς να πειράζουμε ρυθμίσεις στο dns μας.
Μπορούμε να δούμε την ιστοσελίδα που έχουμε ανεβάσει στον server, ακόμα κι αν δεν έχει αλλάξει το dns, ή δεν έχει κατωχυρωθεί το domain.
Η μέθοδος υπάρχει και είναι απλή. Προσθέτουμε μια εγγραφή στο hostfile του λειτουργικού μας συστήματος.
Η δουλειά του DNS όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι να μεταφράσει μια ip διεύθηνση σε ένα όνομα και το ανάποδο. Όταν κατοχυρώνουμε ένα domain name, χρειάζετε να δηλώσουμε έναν ή περισσότερους nameserver (εξυπηρετητές ονοματοδοσίας).
Δηλώνοντας τον nameserver, στην ουσία λέμε, ποιός dns server έχει τις δικτυακές πληροφορίες του domain name μας.
Για το domain name πχ που αγοράσαμε mynewdomain.gr και δηλώσαμε τον dns server pleskcluster1.webhosting4u.gr, τότε αυτός ο nameserver ή dns server, είναι υπεύθηνος να κάνει την δικτυακή μετάφραση ip address -> domain name.
To ίδιο συμβαίνει και με τους παρόχους διαδικτύου. Στον router που έχουμε στο σπίτι ή το γραφείο μας, ο πάροχος έχει δηλωμένους τους δικούς του nameservers.
Όταν εμείς ζητήσουμε ένα domain name στον browser μας, το λειτουργικό σύστημα πρώτα θα κοιτάξει το τοπικό hostfile αρχείο, μετέπειτα ο nameserver θα ψάξει να βρεί το domain που ζητήσαμε, και θα το φέρει στον browser μας.
Αν δεν υπήρχε το DNS, θα έπρεπε να θυμόμαστε την κάθε ip διεύθηνση της κάθε ιστοσελίδας.
O τρόπος είναι να πούμε στο λειτουργικό μας σύστημα (πχ Windows10, Ubuntu κλπ), να μην “διαβάσει” την πληροφορία από τους nameservers του router μας, αλλά από μια εγγραφή που θα προσθέσουμε στο hostfile αρχείο μας.
Το αρχείο hosts (ή hostfile ) είναι ένα αρχείο στον υπολογιστή το οποίο χρησιμοποιείται για να αντιστοιχίζονται ονόματα υπολογιστών σε διευθύνσεις IP.
Το αρχείο hosts είναι ένα απλό αρχείο κειμένου το οποίο λόγω σύμβασης έχει το συγκεκριμένο όνομα. Αρχικά το αρχείο ονομαζόταν HOSTS.TXT στο οποίο με χειροκίνητο τρόπο διατηρούνταν μια λίστα με τα ονόματα κόμβων του δικτύου και των αντίστοιχων IP διευθύνσεων.
Το αρχείο αυτό το συντηρούσε και το διέθετε το ερευνητικό κέντρο του Στάνφορντ και ουσιαστικά ήταν ο κατάλογος συμμετοχής στο δίκτυο APRANET.
Με την εξέλιξη του διαδικτύου το 1984 παρουσιάστηκε ο χώρος ονομάτων Domain Name System όπου είναι μια αυτόματη διαδικασία για την αντιστοίχιση ονομάτων στις αντίστοιχες IP διευθύνσεις.
Στα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα το αρχείο hosts συνεχίζει να υπάρχει και αποτελεί μια εναλλακτική λειτουργία αντιστοίχησης ονομάτων του DNS.Wikipedia
To αρχείο θα το βρούμε :
- Σε Microsoft Windows: c:\windows\system32\drivers\etc\hosts
- Σε Linux διανομή: /etc/hosts
- Σε MacOS: /etc/hosts
Ανοίγουμε το αρχείο με δεξί κλικ, επιλέγοντας “Run as Administrator”, χρησιμοποιώντας το Notepad ή το Wordpad για Windows λειτουργικό.
Για linux & MacOS μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έναν terminal editor πχ to Vi ή το Nano.
Κάτω από την γραμμή 127.0.0.1, προσθέτουμε την δική μας γραμμή.
Καλό είναι να προσθέσουμε 2 εγγραφές. Μία με www και μία χωρίς.
πχ
12.345.678.910 www.webhosting4udemo.gr
12.345.678.910 webhosting4udemo.gr
Έτσι εξασφαλίζουμε ότι το domain θα ανοίξει από την ip που έχουμε γράψει ανεξάρτητα αν υπάρχει www ή όχι.
Αποθηκεύουμε το αρχείο και κάνουμε μια επαννεκίνηση τον browser μας. Μπορεί ίσως να δουλέψει και χωρίς επανεκκίνηση του browser.
Δοκιμάστε να πατήσετε ταυτόχρονα στο πληκτρολόγιο σας WinKey+R.
O συνδιασμός αυτός εξαναγκάζει τον browser να κάνει ολοκληρωτικά refresh, διαγράφοντας την προσωρινή μνήμη του.
Μπορείτε επίσης να δοκιμάστε να ανοίξετε το domain από “incognito tab”.
Αν όλα τα παραπάνω σας φάνηκαν “βουνό”, τότε μπορείτε ακόμα πιο εύκολα να επεξεργαστείτε το αρχείο σας.
Ο Scott Lerch έγραψε ένα πολύ ωραίο και απλό προγραμματάκι μεγέθους μόλις 1ΜΒ, και κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά όπως αυτήν που περιγράψαμε παραπάνω, με πιό απλό τρόπο.
Με αυτήν την μέθοδο λοιπόν, προσθέτοντας μια ip διεύθηνση στο hostfile μας, μπορούμε να δούμε το domain από μια άλλη ip διεύθηνση, ανεξάρτητα πως έχει οριστεί στο dns.
Σε μια μεταφορά domain από έναν πάροχο σε έναν άλλον, είναι πολύ χρήσιμο, διότι έτσι κάνουμε τις δοκιμές μας χωρίς να “γυρίσουμε” το dns του domain σε άλλο πάροχο.
Το domain επίσης θα εμφανιστεί, ακόμα κι αν δεν έχει κατωχυρωθεί.
Συμβαίνει όταν δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει τι όνομα θα κατωχυρώσουμε, αλλά έχουμε μια ιστοσελίδα που θέλουμε να δοκιμάσουμε και να διορθώσουμε πιθανά λάθη.